วันอังคาร, ตุลาคม 28, 2557

วันนั้น และ วันนี้...บ่นไปเรื่อยตามประสา เทียดเอง


ที่มา พันทิป

วันนั้น ใช้ คตส.ที่เป็นคู่ปฏิปักษ์ สอบสวน สืบสวนคุณทักษิณ
วันนี้ จะใช้ 40 สว.ที่เป็นคู่ขัดแย้ง ถอดถอน คุณยิ่งลักษณ์

วันนั้น อัยการไม่สั่งฟ้องคุณทักษิณ คตส.สั่งฟ้องเอง
วันนี้ ถ้าอัยการไม่สั่งฟ้องคุณยิ่งลักษณ์ ปปช.จะสั่งฟ้องเอง

วันนั้น เขียนรัฐธรรมนูญ เพื่อเอาผิดย้อนหลังนักการเมือง
วันนี้ จะถอดถอนนักการเมือง ที่ไม่มีรัฐธรรมนูญรองรับ

วันนั้น สุกเอาเผากิน ในการยุบพรรคการเมือง
วันนี้ เร่งรีบฟ้องคนออกนโยบายก่อนฟ้องคนทุจริต

วันนั้น นายกฯต้องการความยุติธรรมมาตรฐานเดียวกัน เพื่อความสมานฉันท์
วันนี้ ปปช.ไม่ต้องการปรองดองกับคนเผาบ้านเผาเมือง

วันนั้น แก้รัฐธรรมนูญ เพื่อประโยชน์ของพรรค เป็นการปฏิรูปการเมือง
วันนี้ แก้ไขที่มาของ สว. ให้มาจากการเลือกตั้ง เป็นการขัดรัฐธรรมนูญ

วันนั้น การแก้ไขรัฐธรรมนูญ จะต้องผ่านประชามติ
วันนี้ ร่างรัฐธรรมนูญทั้งฉบับ ไม่จำเป็นต้องผ่านประชาพิจารณ์

วันนั้น รัฐธรรมนูญปี 50 เป็นรัฐธรรมนูญดีที่สุด
วันนี้ รัฐธรรมนูญปี 50 มีจุดอ่อนต้องแก้ไข

วันนั้น สนช.อาจจะออกกฎหมายไม่ทันตามกรอบเวลาที่วางไว้
วันนี้ สนช.มุ่งกำจัดนักการเมืองอีกฝ่ายอย่างเร่งด่วน

วันนั้น กล่าวหาทักษิณขนเงินเข้าไทยเป็นหมื่นล้าน
วันนี้ กล่าวหารัฐบาลยิ่งลักษณ์ขนเงินออกนอกประเทศเจ็ดแสนล้าน

วันนั้น ใช้เสื้อเหลือง ปิดสนามบิน เรียกร้องให้เกิดรัฐประหาร
วันนี้ ใช้นกหวีด ปิดกรุงเทพ เรียกร้องให้มีการยึดอำนาจ

วันนั้น ใช้แผนล้มเจ้า จัดการกับคนเสื้อแดง
วันนี้ ใช้แผนชายชุดดำ จัดการกับคนคิดเห็นต่าง

วันนั้น ต่อต้านประชานิยม
วันนี้ สนับสนุนการแจกเงิน

วันนั้น เป็นรัฐมนตรีแต่งตั้ง ออกมาตรการสำรองเงินทุนต่างประเทศ ทำให้หุ้นตกวันเดียวร้อยกว่าจุด
วันนี้ เป็นรองนายกฯลากตั้ง ออกมาตรการแจกเงินชาวนา รอบเดียวไม่ต่ำกว่าสี่หมื่นล้าน

วันนั้น เศรษฐกิจไม่ดี เพราะรัฐบาลบริหารไม่เป็น
วันนี้ เศรษฐกิจไม่ดี เพราะรัฐบาลเก่าทำไว้

วันนั้น ขึ้นราคาแก๊ส เป็นการซ้ำเติมประชาชน
วันนี้ ขึ้นราคาแก๊ส เป็นการสะท้อนราคาจริง

วันนั้น กู้เงิน ทำให้ประชาชนเป็นหนี้
วันนี้ กู้เงิน เป็นเรื่องจำเป็น

วันนั้น ต่อต้านคนเอาเงินตัวเองไปใช้ชื่อคนใช้
วันนี้ ไม่ต่อต้านคนเอาเงินหลวงมาใส่ชื่อเมีย

วันนั้น นักการเมืองต้องแจงทรัพย์สิน เพื่อความโปร่งใส
วันนี้ คนจะปฏิรูปนักการเมือง ไม่ต้องแจงทรัพย์สิน เพราะไม่มีส่วนได้ส่วนเสีย

วันนั้น ต้องการ ส.ส. 70:30
วันนี้ ต้องการ ส.ส.จังหวัดละคน

วันนั้น พรก.ฉุกเฉิน ทำให้ภาพพจน์เสียหาย นักท่องเที่ยวไม่กล้ามา
วันนี้ กฎอัยการศึก สร้างความปลอดภัย เชิญนักท่องเที่ยวเข้ามาได้

วันนั้น ไม่ได้ยาง กิโลละร้อยยี่สิบ รัฐบาลต้องออกไป
วันนี้ ยางกิโลละไม่ถึง 50 เราต้องให้โอกาส

และสุดท้าย วันนั้น เรียกร้องให้ทุกคนไม่ควรมีสิทธิ์เท่ากัน
แต่วันนี้ เมื่อทุกคนต่างไม่มีสิทธิ์เท่ากัน กลับเงียบกันเป็นเป่าสาก